'We gaan dit jaar naar Winterberg.'
'Winterberg? Dat is voor kleuters. Bovendien ben je daar niet verzekerd van sneeuw.'
'Dan gaan we wandelen, geen punt.'
'Je bent toch niet ineens zo'n loser geworden die in een hutje van Center Parcs kruipt, Kareltje?
'We willen gewoon wat dichter bij huis blijven dit jaar.'
'Vanwege de centjes? Misschien kan ik wel ergens een klusje voor je regelen, ik ken genoeg mensen. Zou jij ook wat meer moeten doen, jochie, netwerken.'
'Leroy, het is niet vanwege het geld. De afstand is op dit moment...'
'Chamonix is the place to be, jongen, als je gezien wilt worden. Tussen de grote mannen en hun lekkere wijven. Het is daar één groot netwerk en het maakt niemand wat uit met wie je de après-ski feesten doorbrengt, of de nachten.'
'Annet is...'
'Joh, weet je wat. Ik ritsel een paar meisjes en je laat Annetje lekker thuis. Laat het maar aan mij over. Jij en ik, wij gaan naar Chamonix, nemen de limousine mee en vieren het leven in de sneeuw. Ik betaal.'
'Annet is zwanger.'
'Kareltje toch! Je hebt dus eindelijk raak geschoten, of is het een ivf-je? Dan mag je wel oppassen of je wel echt de vader bent. Je hoort rare dingen tegenwoordig.'
'Leroy, dat maakt me eerlijk gezegd niets uit. Ik ben de biologische vader, maar als dat niet zo was...'
'Nou Kareltje, ik zou niet het kind van een ander willen opvoeden. Maar ik hoef me daar ook geen zorgen meer over te maken. Onze jongste, Lisa, is alweer tien jaar.'
'Dat zou ik niet te hard roepen, Leroy, want jouw neef, hè, die komt wel erg vaak bij jou over de vloer, is je dat wel opgevallen?'
'Mijn neef?'
'Jouw neef ja, die tien jaar geleden op jouw kosten met je vrouw mee mocht naar Chamonix, toen jij hier druk aan het netwerken was.'