Op feesten en partijen zegt hij steeds verliefd te zijn geworden op haar fraai gevormde onderstel en op hun trouwdag neemt hij altijd vuilniszakken voor haar mee.
Een nieuwe uitdaging: schrijf een verhaal in maximaal 99 woorden
Liliana sleept de vuilniszak over de terrastegels naar de container. Ze klimt op het speciaal voor haar gemaakte opstapje, opent de klep, sjort de zak over haar schouder en tuimelt samen met de zak half de container in. Het deksel klapt tegen haar achterste. Ze spartelt met haar benen om eruit te komen en zo treft Frans haar aan: tot aan haar middel in de bak.
Op feesten en partijen zegt hij steeds verliefd te zijn geworden op haar fraai gevormde onderstel en op hun trouwdag neemt hij altijd vuilniszakken voor haar mee. Een nieuwe uitdaging: schrijf een verhaal in maximaal 99 woorden
2 Reacties
1.
'Kst, ksst ... ga weg, hondje.' Hè, get, mijn pantalon is helemaal smerig geworden. 'Bah, vies beestje, ga terug naar je baasje. Meneer, meneer?! Lijn uw hondje even aan, ja? Honden mogen hier helemaal niet loslopen. Staat op dat bordje, ja? Daar ... bij de ingang.' Akelige man, en zo egoïstisch - alsof dit hele park alleen van hem is, van hem en dat groezelige mormel. Zo'n stinkbeest zit vol bacillen en bacteriën, wedden? Als ik daar nu maar niet ziek van wordt. Bah, mijn hele dag is bedorven. Ik moet eerst vlug naar huis, handen wassen, ontsmetten. Jammer, nu kan ik helemaal niet zien wat er gebeurt nadat ik mijn pakketje bij de uitgang heb neergelegd ... Waarschuwing aan alle hondenbezitters! Er is een verdacht pakket aangetroffen, in het park aan de Hortensialaan, waar stukken worst in zaten, vol met spijkertjes. Houd uw hond aan de lijn! -o-o-o-o-o-o-o- 2. 'Ach, meneer, wat een mooie Mechelaar, kan ik hem aaien?' Wat een geweldige hond, ik zou hem zo willen meenemen - was Thea ook weer gelukkig. Bief is nu alweer een jaar, wat heet: alweer bijna twee jaar, dood. 'Welnee, geen probleem, die broek is zo weer schoon. Ik had mijn - onze - hond ook vaak loslopen hier in het park. Verboden moet je af en toe negeren, toch? En een hond moet z'n energie ook kwijt kunnen, toch? Nee hoor, geen enkel probleem.' Zou ik het kunnen maken? Dit is zo'n lief beest, hij zou bij ons ook zomaar gewend zijn. Thea zou goed voor hem zorgen. Luxe eten, en verder ook alles wat een hondenhart begeert. 'Wanneer u eens een oppas nodig hebt, meneer, dan kan - hoe heet hij? Boris? - dan kan Boris altijd bij ons terecht. Ik geef u mijn telefoonnummer. Kijk, hij kent me al een beetje, hè, Boris, hij vindt me aardig, en we zijn honden gewend. Doen hoor!' Gezocht: Mechelse herder, luistert naar de naam Boris. Weggelopen van zijn oppasadres aan de Hortensialaan, op 21 april 2017. Wij missen hem enorm! Opdracht SOL: schrijf 2 korte verhalen van max. 150 woorden waaruit blijkt dat je met een hondenhater en een hondenliefhebber te maken hebt zonder dat je dat expliciet benoemt. Mijn gelovige moeder vloekte. Niet voor het eerst en zeker niet voor het laatst. Ik denk dat er geen God bestaat die het haar kwalijk neemt.
Ik verstijfde en bleef op bed liggen met de dekens tot aan mijn neus strak om mij heen getrokken. Er klonk iets door in de stem van mijn moeder waar ik nog geen naam voor had maar dat mij diep raakte en me een gevoel van onveiligheid gaf. Of ze ons geroepen heeft herinner ik mij niet meer, wel dat we allemaal in de kelder stonden, met onze voeten tot aan de enkels in het water. De oorzaak van de Godslastering. Mijn vader zei niets. Zijn schouders hingen naar beneden. Mijn moeder strekte een arm en wees. Ik volgde haar beweging met mijn blik en zag tussen de poten van de tafel iets kleurrijks drijven met de opdruk Bona. Kennelijk zat er niet veel margarine meer in het plastic boterkuipje. De aanblik van het zonnige kuipje dat door onze bewegingen in het water heen en weer schommelde, brak de spanning. Er werd gelachen, en gehoosd. Voor het eerst, maar zeker niet voor het laatst. Dit fragment is verwant aan het verhaal ´Ondergronds´ van maart 2017 |
© 2015 w.m. huismanoude berichten
April 2020
|