| Het nieuwe lezen: De scene die ik hieronder heb geschreven leest het mooist wanneer je tijdens het lezen luistert naar Spiegel im Spiegel, gecomponeerd door Arvo Pärt... |
'Sorry', fluistert de man die de deur te hard dichtsloeg. Hij neemt plaats op de bank, vlak naast haar. Ze onderdrukt de neiging op te staan en weg te lopen.
'Kunt u iets opschuiven,' fluistert ze terug, terwijl ze had willen zeggen: 'Rot op!'
De mouw van zijn harige jas schuurt licht langs haar gezicht wanneer hij opstaat om iets verderop weer plaats te nemen. Hij laat de geur van opgedroogde regen achter. Ze schuift zelf ook iets opzij om de afstand tussen hen verder te vergroten en sluit haar ogen.
'Sorry,' zegt de man opnieuw, ze voelt dat hij haar kant opkijkt. Zijn uitgeademde lucht raakt haar aan. Ze knikt kort. Ze komt hier alleen voor de muziek. De muziek van een van haar en Jaaps favoriete componisten, Arvo Pärt.
De klanken van Spiegel im Spiegel omspoelen haar, brengen haar tot rust. Jaap werd op deze klanken de kerk uitgedragen. Ze voelt zijn nabijheid en tussen haar plakkerige wimpers door sijpelt een traan langs haar wang naar beneden die ze met de punt van haar tong bij de mondhoek opvangt. Zout. Zout in een nog niet geheelde wond.
De laatste noot sterft weg. Ze staat op. Vandaag lukt het niet haar bagage achter te laten.
Opdracht S.O.L.: beluister een muziekstuk en schrijf aan de hand daarvan een verhaal/scene.