Haar man bekeek een glimmend paar.
'Nee! Die zijn niet mooi.'
Ze greep een ander stel van de glasplaat.
'Hier, trek deze eens aan.'
Hij gehoorzaamde.
'Hoe zitten ze?'
'Wel goed, geloof ik.'
'Hoezo "geloof ik?" Loop eens een stukje.'
--
'Nou? Hoe zitten ze?'
'Tja, eh, wel goed.'
'Of vind je ze niet mooi? Pak zelf dan eens iets.'
Hij stak zijn hand uit maar schrompelde ineen bij haar gesnuif.
'Die toch zeker niet?!'
Hij vertrok met een paar schoenen die waarschijnlijk een beetje knelden.
In verband met mijn verhuizing blijft het voorlopig bij wat UKV-tjes van max. 99 woorden